Zabytkowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Załężu

Kościół pw. Świętego Jana Chrzciciela z 1760 r. (XVII w.). Jego budowę rozpoczęto w 1753 r. Konsekracji świątyni dokonał w 1783 r. przemyski biskup pomocniczy Michał Roman Sierakowski. Kościół jest orientowany, zbudowany z drewna modrzewiowego na kamiennej podmurówce. W latach 1882–1883 został przeprowadzony generalny remont kościoła. Natomiast w roku 1951 usunieto grube ściany oddzielające nawę od przylegających do niej od północy i południa małych kaplic w efekcie czego powstał kościół trójnawowy. W roku 1952 do południowej ściany prezbiterium dobudowano salkę katechetyczną. Styl zewnętrzny świątyni zawiera w sobie elementy gotyku.

Wnetrze kościoła zdobi polichromia eklektyczna z dwunastoma obrazami Apostołów z końca XIX w. wykonana przez Szczęsnego Stankiewicza, ucznia Jana Matejki. Na stropach znajdują się sceny Wniebowstąpienia - w prezbiterium i Wniebowzięcia NMP - w nawie. W przedsionku kościoła znajdują się dwie kamienne kropielnice, natomiast w nawach bocznych stare obrazy drogi krzyżowej. Do nowej świątyni w Załężu budowanej w latach 1989–2000 przeniesiono z zabytkowego kościoła obraz Chrystusa Ukrzyżowanego, obrazy Matki Bożej, patrona kościoła – św. Jana Chrzciciela znajdujący się wcześniej w ołtarzu głównym starej świątyni oraz obraz Matki Bożej Apokaliptycznej u stóp której klęczy rodzina opisana herbem Radwan.

Światynia w Załężu wpisana jest do Wojewódzkiego Rejestru Zabytków. Leży na Szlaku Architektury Drewnianej Wojewodztwa Podkarpackiego (trasa jasielsko-dębicko-ropczycka).