Wyszukiwarka

Korczyna

 

 

 

 

Powierzchnia: 92,44 km2

Ludność: 11 154 mieszkańców

Dane teleadresowe:

38-420 Korczyna

ul. Rynek 18 A

tel. (13) 43 540 80 , fax (13) 43 540 96

e-mail: gmina@korczyna.pl

www.korczyna.pl

 

Gmina Korczyna leży na południu Polski w województwie podkarpackim, na północno - wschodnim skraju Kotliny Krośnieńskiej, u stóp wysuniętego na zachód Pogórza Dynowskiego. Sąsiaduje bezpośrednio z miastem Krosnem oraz gminami: Domaradz, Haczów, Jasienica Rosielna, Krościenko Wyżne, Niebylec i Wojaszówka. Położenie gminy w granicach Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego, uzupełnione licznymi zabytkami bogatej historii gminy, czynią te tereny atrakcyjnymi turystycznie i sprzyjają rozwojowi turystyki.

Najstarsze ślady osadnictwa na terenie gminy Korczyna, według badań sięgają epoki neolitu (4500- 1 700 lat p.n.e.), o czym świadczy znaleziony grób, w którym odkryto szkielet oraz kamienny nóż. Pierwszą wzmiankę o Korczynie odnajdujemy w dokumencie Władysława Jagiełły z 1392 roku. Obecna nazwa miejscowości pojawiła się w XVII wieku
i wg miejscowej tradycji utrzymuje się, że nazwa pochodzi od karczowania. Obecna osada powstała w XIV wieku na prawie magdeburskim i stanowiła własność dziedziców zamku Kamieniec w Odrzykoniu. Jej dziedzicami byli kolejno Kamienieccy, Bonerowie
i Firlejowie. W XV wieku Korczyna otrzymała prawa miejskie. Mimo bliskiego położenia od dużego ośrodka miejskiego jakim było Krosno, Korczyna dynamicznie się rozwijała. Największą rolę odgrywało tkactwo i garbarstwo, w miasteczku odbywały się jarmarki, na których handlowano zbożem, bydłem oraz winem węgierskim.

W XVIII w. dziedzicami Korczyny była rodzina Jabłonowskich, która w latach 1769-1772, jak większość szlachty na tym terenie wspierała konfederację barską. W 1828 roku Korczyna przeszła na własność Fredrów, poprzez małżeństwo komediopisarza Aleksandra Fredry z Zofią Jabłonowską, których ślub odbył się w korczyńskim kościele.

Z inicjatywy założonego w Korczynie „Towarzystwa Tkaczy” zrzeszającego ponad tysiąc wytwórców, w roku 1887 powstała w Korczynie szkoła tkacka (istniała aż do wybuchu I wojny światowej). Wyrabiane w Korczynie płótna adamaszkowe, bielizna pościelowa, ręczniki i cajgi znajdowały nabywców w Galicji, jak również poza jej granicami. U schyłku XIX w. w Korczynie mieszkał i pracował wynalazca Jan Szczepanik, nazywany polskim Edisonem (opatentował kilkadziesiąt wynalazków z dziedziny tkactwa, telewizji i fotografii kolorowej).

Gmina Korczyna znajduje się w części górzystej powiatu krośnieńskiego, której wzgórza rozciągają się wzdłuż rzeki Wisłok, jak np. Marynkowska Góra (wys. 330 m n.p.m), inne ciągną się równolegle do doliny Wisłoka, jak pasmo rozpoczynające się w Komborni,
a ciągnące się przez Kombornię, Korczynę. Pasmo to kończy się Łysą Górą i Górą Zamkową, na której znajdują się ruiny zamku odrzykońskiego. W paśmie tym w obrębie Czamorzek znajdują się skały zwane "Prządki". Prawie równolegle do wzgórz Łysa Góra i Góra Zamkowa wznoszą się dwa najwyższe wzgórza: Królewska Góra (548 m) i Czarnorzeki (593 m). W północno-zachodnim kierunku od Królewskiej Góry znajduje się wzgórze Wyrwak (425 m), a w kierunku zachodnio-północnym od Węglówki wznosi się wzgórze we wsi Rzepnik (444 m). Prawie równolegle do wymienionych wzgórz, w kierunku północno-wschodnim rozciąga się pasmo Kiczary, mające głównie dwa wzgórza w rejonie Węglówki.
W rejonie wsi Bonarówka występuje pasmo gór wznoszące się po obu stronach potoku Bonarówka. Najwyższe wzgórze w tym paśmie ma 420 m.
Największą rzeką jest Wisłok, do którego wpływa z prawego brzegu Ślączka, która zbiera liczne potoki z gminy Korczyna (najznaczniejszy Śmierdziączka).

W gminie Korczyna znajdziemy również bardzo wiele zabytków m.in. cerkwie, kościoły, kapliczki oraz dziesiątki ścieżek rowerowych i pieszych. Gmina Korczyna to także współorganizator zlotu samochodów terenowych 4x4 oraz wyścigu górskiego „Prządki”, który jest jedną z rund Górskich Samochodowych Mistrzostw Polski.

Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa Inwestujaca w Obszary Wiejskie.
Projekt pn. Aktywna Turystyka Ludnosci Atrakcyjnym Szlakiem o akronimie ATLAS wspólfinansowany ze srodków Unii Europejskiej
w ramach dzialania 421 "Wdrażanie projektów współpracy" objetego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013.
Instytucja Zarzadzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007–2013 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Odpowiedzialność za tresc materiałów informacyjnych ponosi Lokalna Grupa Dzialania Stowarzyszenie "Subregion Magurski – Szansa na Rozwój",
Czarnorzecko-Strzyżowska Lokalna Grupa Działania oraz Stowarzyszenie Lokalna Grupa Dzialania "Liwocz".
Projekt oraz realizacja: KampanieSEO.pl